NHA 1 YAŞINDA

       "Merhaba:)))
       Sanırım insan anne olunca, şu anı geleceğe taşımak için bir araca daha çok ihtiyaç duyuyor. Gelecekteki haline, çocuğunun gençliğine bir selam göndermek, bu günden haberler vermek istiyor. Ya da kimbilir sadece içindekileri aktarmak istiyor bir gün çocuğu okusun diye.
        Ben de bugünden geleceğe haberler vermek için başlıyorum bu işe. Her yeni işte olduğu gibi karın ağrısı ve çokça heyecanla."
         Tam bir yıl önce böyle başlamışım yazmaya. Çok çalışkan bir blog yazarı olamadım. Sadece 35 yazı yayınlayabildim bu bir yılda. Yine de kendimi ifade edebilme, Zeynep Ela'ya dair bir şeyler bırakma hedefime az da olsa ulaşabildiğim için çok mutluyum.
          Bu bir yılda çok şey oldu hem hayatımızda, hem de ülkede. Zeynep Ela'yı bırakıp işe başladım mesela. Oldukça zor oldu alışması. Zeynep Ela ise bir bebekten, yürüyen, tercihlerini oldukça kesin bir şekilde ifade edebilen, az da olsa derdini anlatabilen bir çocuğa dönüştü, dönüşüyor.
         Ülkemiz ise oldukça zor zamanlardan geçti. Öyle anlar oldu ki yazı yazmak bile boş bir uğraş gibi geldi. İnsanlar ölürken tutup da seyahat yazısı yazmak saçmaydı örneğin. Anneler gencecik çocuklarını toprağa verirken kendi çocuğumu anlatmaktan utandığım oldu zaman zaman. Şu son bir ayda ise, nasıl olup da hala delirmediğimizin şaşkınlığı içerisinde, çokca kaygıyla izliyorum olanı biteni. 
         Yine de, küçük de olsa bir umut var içimde ne de olsa umutsuz yaşanmaz. Dilerim, Blogumun yeni yaşı, hem bizim için, hem de ülkemiz için gelecek güzel günlerin başlangıcı olur