ZEYNEP ELA ÇİÇEKLERLE TANIŞTI

         En sevdiğim mevsimdir bahar. Ne soğuktur, ne sıcaktır. Ne üşürsünüz, ne terlersiniz.     Gerçi migren ataklarından gözünüzü de açamazsınız, ama o kadar kusur kadı kızında da olur.

         Ankara’nın baharı güvenilmezdir biraz. Güneşli günleri birden soğuklar takip edebilir. Hatta 23 Nisan da kar bile yağmıştır vakti zamanında. O yüzden kıymetini bilmek gerekir güneşin.

         Biz de Nazlı ailesi olarak, hakkını verelim dedik güzel havanın, attık kendimizi dışarı ve en yakın parka gittik. Rengarenk lalelerle süslenmiş yürüyüş parkurunda güzel bir yürüyüş yaptık.

         Zeynep Ela’nın da keyfi gayet yerindeydi. Salıncakta sallandı, 

yoğurdunu açık havada yedi, babasının kucağında etrafı seyretti, 

çimenlerle ve çiçeklerle tanıştı. 

Yürüyüşün sonunda, uyuya kaldıysa da eve gelene kadar çoktan uyanmıştı.

         Günün sonunda Ankara havası kendini gösterdi. Güneşle başlayan gün fırtınaya benzeyen bir rüzgar ve yağmurla yaptı kapanışı. Bizse Özlem Teyzemiz ve Ulaş abimizin gelmesiyle, keyifli başladığımız günü anneanne ve dedemizin evinde yine keyifle bitirdik.